Τα αυτοάνοσα νοσήματα εκδηλώνονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα υγιή κύτταρα του οργανισμού.
Τι είναι το Σκληρόδερμα (Συστηματική Σκληροδερμία) και ποια τα χαρακτηριστικά της νόσου;
Πρόκειται για ένα χρόνιο, συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλει το δέρμα, το μυοσκελετικό σύστημα, τα αγγεία και διάφορα όργανα (νεφρούς, καρδιά, πνεύμονες κλπ). Για την εκδήλωσή του ενοχοποιούνται κυρίως γονιδιακοί παράγοντες, περιβαλλοντικοί, μικροβιακοί και ιογενείς.
Δύο είναι οι χαρακτηριστικές βλάβες στη συστηματική σκλήρυνση:
Αύξηση κολλαγόνου
Το σκληρόδερμα προκαλεί αυξημένη παραγωγή κολλαγόνου, μιας ουσίας υπόσκληρης με μορφή όπως οι ίνες του υφάσματος. Η αύξηση του κολλαγόνου στο δέρμα το κάνει να χάνει την ελαστικότητά του και να γίνεται πιο σκληρό (έτσι οι αγγλοσάξονες για να το περιγράψουν χρησιμοποίησαν τις ελληνικές λέξεις σκληρο-δερμα / sclero-derma).
Βλάβη μικρών αγγείων (αγγειοπάθεια)
Το σκληρόδερμα μπορεί να προκαλέσει δύο ειδών βλάβες στις μικρές αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα το σώμα μας.
α) Φαινόμενο Raynaud. Οι αρτηρίες των δακτύλων γίνονται πιο ευαίσθητες σε ερεθίσματα και κάνουν σύσπαση, στενεύει ο αυλός τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πηγαίνει λιγότερο αίμα στα δάκτυλα και το χρώμα των δακτύλων να ασπρίζει ή να μελανιάζει.
β) Πάχυνση του τοιχώματος των μικρών αρτηριών με στένωση του αυλού τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ελαττώνεται η παροχή αίματος και άρα οξυγόνου στο μέρος του σώματος που αρδεύεται από αυτές τις αρτηρίες.
Η θεραπεία του σκληροδέρματος, είναι συμπτωματική. Δηλαδή, αντιμετωπίζουμε τις εκδηλώσεις της νόσου. Καθώς πρόκειται για μία σοβαρή και χρόνια νόσο, τονίζεται η αναγκαιότητα τακτικής Ιατρικής παρακολούθησης, από ειδικό Ιατρό, που είναι ο Ρευματολόγος.
