Ποιές μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς υπάρχουν;

Τετάρτη, 17 Απριλίου 2019

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς δεν ήταν πολύ συχνός πριν από τριάντα χρόνια όμως η  αυξητική τάση της τελευταίας εικοσαετίας κάνουν  την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία πολύ σημαντικές γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ιάσιμος. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Είναι πιο συχνός στις γυναίκες μετά την ηλικία των 35 ετών. Υπάρχουν 4 διαφορετικά είδη καρκινώματος του θυρεοειδούς:

  1. Θυλακιώδες: 10-15% του συνόλου, μέτριας κακοήθειας, έγκαιρη διάγνωση ισοδυναμεί με πολύ καλή πρόγνωση.
  2. Θηλώδες: 80%, ο πιο συνηθισμένος με την καλύτερη πρόγνωση σε περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης.
  3. Μυελοειδές: 5-10%, μεγαλύτερης κακοήθειας από τους προηγούμενους, συνήθως έχει κληρονομικότητα.
  4. Αναπλαστικό: πολύ σπάνιο και πολύ επιθετικό καρκίνωμα.

Είναι σημαντικό για τους ασθενείς να γνωρίζουν πως οι πιο συχνοί καρκίνοι του θυρεοειδούς (θυλακιώδες και θηλώδες) δεν είναι θανατηφόροι εφόσον γίνει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους.

Τι συμπτώματα προκαλεί ο καρκίνος του θυρεοειδούς;

Συνήθως, πρόκειται για καρκίνους που δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα. Σε παραμελημένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην κατάποση, βήχα και βραχνάδα. Για αυτό η εξέταση από τον ιατρό είναι σημαντική στην έγκαιρη διάγνωση.

Παράγοντες και καταστάσεις που προδιαθέτουν σε καρκίνο θυρεοειδούς είναι:

  1. Ιστορικό ακτινοβολίας στην περιοχή του λαιμού, ειδικά σε παιδική ή εφηβική ηλικία. Ο καρκίνος εμφανίζεται 10-30 χρόνια μετά την ακτινοβολία.
  2. Έκθεση ή διαβίωση κοντά σε περιοχή με υψηλά ποσοστά ραδιενέργειας στο περιβάλλον (μεγάλη αύξηση του καρκίνου του θυρεοειδή παρατηρήθηκε μετά από το ατύχημα Τσερνομπίλ και την πυρηνική δόκιμη των ΗΠΑ στην Utah.
  3. Όζοι, διόγκωση (βρογχοκήλη) και φλεγμονές του θυρεοειδή.
  4. Ίστορικό μυελοειδούς καρκίνου στην οικογένεια.
  5. Έλλειψη ιωδίου.

Τί πιθανότητα υπάρχει ένας όζος να κρύβει καρκίνο;

Μια πολυοζώδης βρογχοκήλη έχει περίπου 10% πιθανότητα να κρύβει καρκίνωμα. Σε μονήρη όζο του θυρεοειδούς η πιθανότητα είναι περίπου 15%, ενώ εάν ο μονήρης όζος είναι ψυχρός η πιθανότητα ανεβαίνει στο 25-30%.

Σε μια τοξική βρογχοκήλη η πιθανότητα κακοήθειας φτάνει το 9%, ενώ ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto και όζους στο θυρεοειδή έχουν 20-30% πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνωμα, το οποίο μάλιστα είναι συχνά πολυεστιακό.

Πώς αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του θυρεοειδούς;

Η χειρουργική αφαίρεση είναι η θεραπεία εκλογής του καρκίνου του θυρεοειδούς. Η ολική θυρεοειδεκτομή (αφαίρεση ολόκληρου του αδένα), είναι η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος για τη θεραπεία του καρκίνου, λόγω της συχνά πολυεστιακής εντόπισής του (βρίσκεται σε πολλά σημεία στον ίδιο αδένα) αλλά και των δυσκολιών μιας επανεγχείρησης.  Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται και ο καθαρισμός όλων των λεμφαδένων της περιοχής. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται η λήψη δόσης θεραπευτικού ραδιενεργού ιωδίου, μετά την εγχείρηση. Πιθανές επιπλοκές της θυρεοειδεκτομής είναι αιμορραγία, υπασβεστιαιμία (παροδική ή σπανιότερα μόνιμη) και κάκωση του λαρυγγικού νεύρου (παροδική ή σπανιότερα μόνιμη). Η εμπειρία του χειρουργού και οι λεπτοί χειρουργικοί χειρισμοί είναι καθοριστικοί για την αποφυγή επιπλοκών.

Δρ. Ευστάθιος Κωτίδης, χειρουργός, εκλεγμένος Λέκτορας Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα https://www.stathiskotidis.gr ή καλέστε στα τηλ.: 2314019219 & 2461800232.

banner

banner1220x365