Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης, που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση "The Lancet", έδειξαν ότι η χορήγηση τρανεξαμικού οξέος σε ασθενείς με τραύματα στο κεφάλι μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά επιβίωσής τους, εάν δοθεί το συντομότερο δυνατό. Το φάρμακο αυτό δεν μπορεί να αναιρέσει τις ζημιές που έχουν ήδη γίνει, δύναται όμως να αποτρέψει μικρές αιμορραγίες να εξαπλωθούν ή να επιδεινωθούν.
Ο καθηγητής Ίαν Ρόμπερτς, ένας από τους συντάκτες της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου «London School of Hygiene and Tropical Medicine» εξηγεί ότι, μέχρι τώρα, οι εγκεφαλικές αιμορραγίες αποτελούσαν εξαίρεση στη χορήγηση τρανεξαμικού οξέος, γεγονός που ανατρέπεται μετά τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας. Ο ίδιος προσθέτει ότι το φάρμακο αυτό μπορεί να σώσει δεκάδες χιλιάδες ζωές παγκοσμίως.
Το τρανεξαμικό οξύ περιορίζει την καταστροφή των αιμοφόρων αγγείων και χρησιμοποιείται ήδη για τις περιπτώσεις ατόμων με σοβαρή αιμορραγία που έχουν υποστεί τραύμα σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Τέτοια περιστατικά μπορεί να αφορούν, για παράδειγμα, άτομα που είναι θύματα πυροβολισμών ή επίθεσης με μαχαίρι και ως εκ τούτου εμφανίζουν αιμορραγίες στο στήθος ή στην κοιλιακή χώρα έως και αιμορραγίες γυναικών μετά τον τοκετό. Δεν ήταν, όμως, μέχρι σήμερα γνωστό εάν το τρανεξαμικό οξύ μπορεί να είναι βοηθητικό για άτομα με τραύματα στο κεφάλι. Οι επιστήμονες καταλήγουν ότι αυτό ισχύει κυρίως για τα περιστατικά ήπιων έως και μέτριων βλαβών.
Σε εκείνους που παρουσίαζαν ήπιες έως μέτριες εγκεφαλικές βλάβες, το φάρμακο μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου. Συγκεκριμένα, αυτοί που πήραν τρανεξαμικό οξύ μέσα στις πρώτες τρεις ώρες από τον τραυματισμό είχαν 22% μικρότερο κίνδυνο θανάτου συγκριτικά με τους λήπτες placebo. Από τους 2.846 συμμετέχοντες στους οποίους χορηγήθηκε τρανεξαμικό οξύ το 5,8% απεβίωσε ενώ το ποσοστό αυτό για τα 2.769 άτομα που πήραν placebo ήταν 7,5%.
Επιστήμονες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας υπογραμμίζουν ότι μετά την συγκεκριμένη έρευνα είναι σημαντικό να εξεταστεί κατά πόσο αυτό το φάρμακο πρέπει να περιληφθεί στον Πρότυπο Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του ΠΟΥ, στον οποίο περιλαμβάνονται όλα τα φάρμακα που είναι αρκετά σημαντικά ώστε να γίνουν διαθέσιμα σε όλους τους ανθρώπους παγκοσμίως.
