Μέσω του βήχα ο οργανισμός κάνει μία προσπάθεια ώστε να καθαρίσει τους αεραγωγούς του (δηλαδή τα στόμια που οδηγούν τον αέρα από το εξωτερικό περιβάλλον προς τους πνεύμονες). Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις η αντιμετώπισή του είναι γρίφος καθώς πολλά από τα υπάρχοντα σιρόπια και φάρμακα αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι έρευνες για τη δημιουργία νέων φαρμάκων δεν έχουν σταματήσει και μάλιστα πρόσφατα ένα νέο φάρμακο (Gefaxipant), που δοκιμάστηκε στο πλαίσιο δύο κλινικών δοκιμών, διαπιστώθηκε ότι μπορεί να μετριάσει τον χρόνιο βήχα και να μειώσει τη συχνότητά του, ακόμη και σε ανθρώπους που βασανίζονται από τέτοιο πρόβλημα για περισσότερα από 15 χρόνια.
Εκτιμάται ότι το 4% έως 10% των ενηλίκων παγκοσμίως έχουν ανεξήγητο χρόνιο βήχα, που διαρκεί πάνω από δύο μήνες. Μερικοί άνθρωποι βήχουν χιλιάδες φορές μέσα στην ημέρα για χρόνια, κάτι που τους εξαντλεί, προκαλώντας επίσης και άλλα προβλήματα (κοιλιακοί πόνοι, ακράτεια ούρων στις γυναίκες, άγχος, κατάθλιψη, αϋπνία κ.ά.).
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για το πρόβλημα. Σε μη καπνιστές με χρόνιο βήχα, μία πιθανή αιτία είναι κάποια πάθηση, όπως άσθμα, γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση ή η έκθεση σε σκόνη και άλλες ουσίες στη δουλειά τους. Όμως, δεν έχουν χρόνιο βήχα όλοι οι άνθρωποι με άσθμα, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει και κάποια άλλη αιτία, γι' αυτό πολλοί ασθενείς δεν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες θεραπείες.
Όταν ο βήχας παραμένει ανεξήγητος και δεν ανταποκρίνεται σε καμία θεραπεία, ο ασθενής μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχει από «σύνδρομο υπερευαισθησίας στον βήχα», για το οποίο δεν υπάρχει έως τώρα καμία ασφαλής και αποτελεσματική σε βάθος χρόνου θεραπεία.
Το νέο φάρμακο, που αρχικά προοριζόταν για αναλγητικό αλλά στην πορεία ανακαλύφθηκαν οι ικανότητές του να μειώνει τον χρόνιο βήχα, φαίνεται να είναι το πρώτο που πετυχαίνει κάτι τέτοιο, μπλοκάροντας έναν κυτταρικό υποδοχέα (Ρ2Χ3) του νευρικού συστήματος, ο οποίος εμπλέκεται στην πρόκληση του βήχα.
