Σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, στους περισσότερους πάσχοντες από νόσο Πάρκινσον συνιστάται να επισκέπτονται τον γιατρό τους δύο φορές τον χρόνο, για να αξιολογείται εκ νέου η κατάστασή τους και να ελέγχεται η αποδοτικότητα της φαρμακευτικής αγωγής τους. Ο ρυθμός εξέλιξης της νόσου επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες αλλά σε γενικές γραμμές, οι υπάρχουσες μελέτες δείχνουν ότι η νόσος Πάρκινσον έχει πολύ αργή εξέλιξη και με τις θεραπείες οι περισσότεροι ασθενείς ζουν με αυτήν 7-10 χρόνια πριν εκδηλώσουν σοβαρές επιπλοκές. Κάποιοι άλλοι, όμως, παρουσιάζουν πιο γρήγορη εξέλιξη, για λόγους που προς το παρόν παραμένουν άγνωστοι. Ωστόσο φαίνεται ότι τα δύο πρώτα χρόνια είναι τα πιο αποκαλυπτικά για την εξέλιξη της νόσου.
Πάντως η άσκηση φαίνεται ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου και σύμφωνα με ανακοινώσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του ετησίου συνεδρίου της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας στο Τορόντο, και ύστερα από μελέτη 12 ασθενών με μέση ηλικία 73 ετών, οι οποίοι είχαν διαγνωσθεί με τη νόσο πριν από επτά χρόνια κατά μέσο όρο, προέκυψε πως το πινγκ-πονγκ αποτελεί μια σωματική δραστηριότητα που μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με Πάρκινσον.
Η συγκεκριμένη άσκηση βελτιώνει τα συμπτώματα της νόσου, όπως δείχνει για πρώτη φορά αυτή η νέα μικρή, αλλά ελπιδοφόρα ιαπωνική επιστημονική έρευνα.
Όπως έγινε γνωστό οι συμμετέχοντες έπαιζαν πινγκ-πονγκ πέντε ώρες μια φορά την εβδομάδα επί έξι μήνες υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου παίκτη. Το πρόγραμμα είχε σχεδιασθεί ειδικά για ασθενείς με Πάρκινσον από το Τμήμα Επιστήμης της Άθλησης του ιαπωνικού πανεπιστημίου. Τα συμπτώματα των ασθενών αξιολογήθηκαν στην αρχή, στο μέσον και στο τέλος του εξαμήνου.
Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς εμφάνισαν σημαντική βελτίωση στην ομιλία, στο γράψιμο, στο βάδισμα και σε άλλες δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης (ντύσιμο, ικανότητα να σηκωθούν μόνοι τους από το κρεβάτι κ.α.). Ακόμη βελτιώθηκαν στις εκφράσεις του προσώπου τους, στη στάση του σώματος, στη μείωση της ακαμψίας του σώματος, στην ταχύτητα των κινήσεων τους και στο τρέμουλο των χεριών.
Η νόσος Πάρκινσον οφείλεται στη σταδιακή μείωση της παραγωγής της ουσίας ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, κάτι που έχει ως συνέπεια την εμφάνιση τρέμουλου, ακαμψίας των άκρων, επιβράδυνσης της κίνησης, μειωμένης ισορροπίας, δυσκολιών στην ομιλία κ.ά.
