Η πολλαπλή σκλήρυνση ή αλλιώς σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια αυτοάνοση διαταραχή στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να προσβάλλει νευρικές ίνες στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Προηγούμενες μελέτες έχουν ενοχοποιήσει την πρώιμη εφηβεία ως παράγοντα κινδύνου για πολλαπλή σκλήρυνση, ιδιαίτερα μεταξύ των γυναικών. Ωστόσο, το υπερβολικό βάρος μπορεί να συμβάλει στην πρώιμη εφηβεία στα κορίτσια και ίσως αυτή η αύξηση βάρους να είναι ο πραγματικός ένοχος.
Έρευνα, δημοσιευμένη στο ιατρικό περιοδικό “Neurology”, αξιολόγησε τα γενετικά δεδομένα σε περισσότερες από 329.000 γυναίκες για να εντοπίσει 372 γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται έντονα με πρώιμη έναρξη της εφηβείας. Στη συνέχεια εξέτασαν μια άλλη γενετική μελέτη που περιελάμβανε σχεδόν 15.000 άτομα με ΣΚΠ και τα συνέκρινε με περισσότερα από 26.700 υγιή άτομα, για να εξετάσει εάν τα γονίδια που σχετίζονται με την εφηβεία επηρέασαν τον κίνδυνο νευρικής νόσου.
Μια ετήσια αύξηση της γενετικά προβλεπόμενης ηλικίας κατά την εφηβεία μείωσε τις πιθανότητες ενός ατόμου να αναπτύξει ΣΚΠ κατά περίπου 8%, σύμφωνα με τους ερευνητές. Το υπερβολικό σωματικό βάρος κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης ΣΚΠ, αντί της πρώιμης εφηβείας. Η μελέτη είναι σημαντική επειδή εντοπίζει το αυξημένο βάρος ως πιθανό τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελλάδα αποτελεί χώρα με ιδιαίτερα αυξημένα τα ποσοστά των παιδιών που είναι παχύσαρκα και υπέρβαρα.
Στην πλειονότητα των παχύσαρκων παιδιών ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η αυξημένη πρόσληψη τροφής και κυρίως η ελλιπής άσκηση (το θετικό ισοζύγιο ενέργειας) φαίνεται να είναι τα αίτια. Οι παράγοντες που συμμετέχουν στη δημιουργία των νέων συνθηκών και συμβάλλουν στην αύξηση της παχυσαρκίας στα παιδιά είναι διεθνείς, εθνικοί, κοινοτικοί, σχολικοί, οικογενειακοί και ατομικοί. Το βελτιωμένο κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο των ανθρώπων και η αστικοποίηση άλλαξαν τις διατροφικές συνήθειες (fast food, σοκολάτες, λιπαρά). Ο αυξημένος χρόνος παρακολούθησης τηλεόρασης, ο μειωμένος ελεύθερος χρόνος παιδιών και γονέων, η μετακίνηση μόνο με αυτοκίνητο και ποτέ με τα πόδια ή με ποδήλατο σε συνάρτηση με την απουσία χώρων άθλησης και την εξαφάνιση της αλάνας συμβάλλουν στη μείωση της φυσικής δραστηριότητας.
