Αν και αυτές οι ηλικιακές ομάδες νοσούν, και κυρίως μεταφέρουν σε άλλους τη λοίμωξη, εντούτοις τα συμπτώματα για τις περισσότερες από αυτές είναι «αθόρυβα».
Παρά το γεγονός ότι αυτού του είδους οι ανακοινώσεις έχουν γίνει παγκοσμίως γνωστές, αυτή την εβδομάδα Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν πως ο κορονοϊός έχει επιπτώσεις και μάλιστα βαριές και για τα παιδιά.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «NEW YORK TIMES» η οποία επικαλείται επιστημονικό δημοσίευμα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής μελετήθηκαν περιπτώσεις 2.143 παιδιών κάτω των 18 ετών από τη Γουχάν και άλλες κινεζικές πόλεις. Από τα παιδιά, το ένα τρίτο είχαν διαγνωστεί εργαστηριακά με τον ιό και τα υπόλοιπα δύο τρίτα ήταν ύποπτα κρούσματα με βάση τα συμπτώματα και τις κλινικές εξετάσεις τους.
Τα μισά παιδιά είχαν ήπια συμπτώματα, όπως πυρετό, κόπωση, βήχα, ρινική συμφόρηση ή διάρροια, ενώ σχεδόν το 40% είχαν σοβαρότερα συμπτώματα πνευμονίας, αλλά χωρίς δύσπνοια. Το 4% δεν είχαν καθόλου συμπτώματα, αλλά σχεδόν το 6% (125 παιδιά) αρρώστησαν πολύ σοβαρά, με μεγάλα αναπνευστικά προβλήματα.
Ο δρ Σρίνιβας Μάρθι, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής του καναδικού πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας δήλωσε πως «ουσιαστικά, αυτό που δείχνει η νέα μελέτη είναι ότι τα νοσοκομεία θα πρέπει να προετοιμάζονται για μερικούς παιδιατρικούς ασθενείς, επειδή δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τελείως τα παιδιά. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι τα παιδιά μολύνονται από τον ιό εξίσου με τους ενήλικες, αν και πολύ λιγότερο σοβαρά, όμως υπάρχει μία μειονότητα παιδιών που θα απαιτήσουν πιο επιθετική θεραπεία».
Άλλοι επιστήμονες θεωρούν ότι για αυτές τις μολύνσεις ίσως ευθύνεται το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών το οποίο δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο σε τόσο ισχυρούς ιούς.
Πάντως η γενική τοποθέτηση των επιστημόνων αναφέρει ότι η μεγάλη πλειονότητα των παιδιών αποδεικνύονται ανθεκτικά στους κορονοϊούς γιατί έχουν ισχυρότερους πνεύμονες και ελάχιστα συνοδά νοσήματα όπως οι ενήλικες.
Κοινή πεποίθηση είναι πάντως ότι τα διαγνωστικά τεστ θα πρέπει να γίνονται και σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες ώστε να μπορεί να αποκαλυφθεί ο αριθμός των παιδιών που τελικά νοσούν και παραμένουν ασυμπτωματικά.
