Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να πιάσουμε κάποιο «εξόγκωμα» στη κοιλιά μας, κάτι που φαίνεται να έρχεται μέσα από την κοιλιά και όταν το πιέσουμε ξαναμπαίνει μέσα.
Η κήλη Spiegel ή Σπιγγέλειος κήλη, αποτελεί μία σπάνια κήλη του κοιλιακού τοιχώματος η οποία πολλές φορές συγχέεται με βουβωνοκήλη, αλλά είναι τελείως διαφορετική στην εντόπιση, στη φυσική πορεία και τη χειρουργική θεραπεία.
Ξεκινώντας, θα ήταν σωστό να διευκρινίσουμε πως όταν αναφερόμαστε στην κήλη αυτή αφορά την πρόπτωση ενδοκοιλιακών οργάνων (π.χ. έντερο) μέσα από ευένδοτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος, θέσεις δηλαδή που παρουσιάζουν είτε εγγενείς αδυναμίες ή γίνονται αδύναμες μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το διήμερο σεμινάριο σε πτωματικές κήλες που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Node Institute, με την υποστήριξη της BD. H διημερίδα έλαβε χώρα στο Νοσοκομείο Υγεία και είχε σκοπό την εκπαίδευση ειδικευμένων, νέων χειρουργών από μια έμπειρη ομάδα χειρουργών του Νοσοκομείου.
Η ηβαλγία των αθλητών ή αλλιώς η κήλη των αθλητών είναι μια παθολογική κατάσταση που εμφανίζεται σε αθλητές, συχνότερα σε ποδοσφαιριστές. Για πρώτη φορά την περιέγραψε ο χειρουργός Jerry Gilmore στο Λονδίνο το 1980 και προς τιμήν του η πάθηση περιγράφεται και ως «Gilmore groin». Ο όρος Gilmore groin είναι άλλωστε πιο δόκιμος από τον όρο κήλη των αθλητών, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κήλη. Η ακριβής συχνότητα της πάθησης είναι άγνωστη ενώ για πολλούς εκτιμάται ότι είναι η συχνότερη αιτία χρόνιου βουβωνικού πόνου στους αθλητές.
Η επιγαστρική κήλη χαρακτηρίζεται από διόγκωση στο άνω μέρος της κοιλιάς. Εμφανίζεται μέσω χάσματος της λευκής γραμμής. Εντοπίζεται κυρίως μεταξύ της ξιφοειδής απόφυσης και ομφαλού. Αποκαλείται επίσης κήλη λευκής γραμμής. Το μέγεθός της ποικίλει από πολύ μικρό έως πολύ μεγάλο. Συναντάται κυρίως σε άνδρες και απαντάται στο 2-3% του πληθυσμού.
Η ηβαλγία των αθλητών ή αλλιώς η κήλη των αθλητών είναι μια παθολογική κατάσταση που εμφανίζεται σε αθλητές, συχνότερα σε ποδοσφαιριστές. Για πρώτη φορά την περιέγραψε ο χειρουργός Jerry Gilmore στο Λονδίνο το 1980 και προς τιμήν του η πάθηση περιγράφεται και ως “Gilmore groin”. Ο όρος Gilmore groin είναι άλλωστε πιο δόκιμος από τον όρο κήλη των αθλητών, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κήλη. Η ακριβής συχνότητα της πάθησης είναι άγνωστη ενώ για πολλούς εκτιμάται ότι είναι η συχνότερη αιτία χρόνιου βουβωνικού πόνου στους αθλητές.
Η συγκεκριμένη κήλη εμφανίζεται στο σημεία τομών από προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις. Μάλιστα μπορεί να εμφανιστεί μήνες ή και χρόνια μετά την εν λόγω επέμβαση. Προκύπτει συνήθως μετά από αυξημένη πίεση, κατά την οποία τα ενδοκοιλιακά όργανα βρίσκουν κάποιο αδύναμο σημείο (ουλώδη ιστό) προηγούμενης χειρουργικής τομής και προβάλλουν μέσα από αυτό.
Η επιγαστρική κήλη χαρακτηρίζεται από διόγκωση στο άνω μέρος της κοιλιάς. Εμφανίζεται μέσω χάσματος της λευκής γραμμής. Εντοπίζεται κυρίως μεταξύ της ξιφοειδής απόφυσης και ομφαλού. Αποκαλείται επίσης κήλη λευκής γραμμής. Το μέγεθός της ποικίλει από πολύ μικρό έως πολύ μεγάλο. Συναντάται κυρίως σε άνδρες και απαντάται στο 2-3% του πληθυσμού.
Κήλη είναι η πρόπτωση ενδοκοιλιακών οργάνων (π.χ. έντερο) μέσα από κάποια «ευαίσθητα» σημεία του κοιλιακού τοιχώματος, θέσεις δηλαδή που παρουσιάζουν είτε εγγενείς αδυναμίες ή γίνονται αδύναμες μετά από χειρουργικές επεμβάσεις. Συνηθισμένες τέτοιες θέσεις είναι ο βουβωνικός πόρος (βουβωνοκήλη), ο μηριαίος δακτύλιος (μηροκήλη), ο ομφαλικός δακτύλιος (ομφαλοκήλη), η μέση γραμμή της κοιλιάς (επιγαστρική κήλη) ή τομές από προηγούμενες επεμβάσεις (μετεγχειρητικές κήλες).
